Η ταινία του Tom Hooper, υποψήφια πλέον για 8 Οσκαρ, έρχεται στην Ελλάδα στις 14 Φεβρουαρίου. Τι πρέπει να ξέρετε γι’ αυτήν;
Η εκδοχή των αθλίων του Victor Hugo που θα δείτε σε αυτήν την ταινία είναι μιούσικαλ, οπότε ίσως κάποιοι να χάσουν το ενδιαφέρον από τώρα. Για την ακρίβεια, είναι ένα από τα πιο επιτυχημένα μιούσικαλ του θεάτρου σε Αγγλία και Αμερική τα αρκετά τελευταία χρόνια. Βλέποντας την ταινία, μπορεί κάποιος εύκολα να καταλάβει γιατί το αντίστοιχο θεατρικό είναι τόσο επιτυχημένο, όμορφα τραγούδια, catchy, κάποια από αυτά, όπως το Look Down, κοστούμια, σκηνικά, μεγάλο cast. Σίγουρα μια εντυπωσιακή θεατρική παραγωγή. Αρκεί όμως αυτό για να έχουμε και μια καλή ταινία;
Αρκεί θα έλεγα, τουλάχιστον για να έχουμε μια αξιοπρεπή ταινία. Δυόμισι ωρες είναι η αλήθεια ότι δεν αρκούν για να μεταδώσουν το πλήρες μεγαλείο του βιβλίου του Hugo, όμως είναι αρκετές ώστε με κάποια κοψίματα κεφαλαίων εδώ και εκεί, να δώσουν την ουσία του και σίγουρα να χαρίσουν ένα ωραίο σόου και κάποιες καλές ερμηνείες.
Χαρακτηριστικό της ταινίας, οι εκτελέσεις των τραγουδιών κατά την διάρκεια των γυρισμάτων, αντί για ντουμπλάρισμα που εφαρμόζεται συνήθως. Δίνει μια αληθοφάνεια που δύσκολα βρίσκεις σε musical. Η μεστή και ολοκληρωμένη ερμηνεία του Hugh Jackman είναι το πιο ενδιαφέρον κομμάτι της ταινίας, ενώ οι υπόλοιπες ερμηνείες, ίσως αν εξαιρέσουμε και την Ann Hathaway είναι σε μέτρια επίπεδα. Ο Crowe χωρίς να είναι άσχημος υποκριτικά, σε κάποια σημεία φαίνεται να είναι έξω από τα νερά του, ίσως λόγω και του τραγουδιού, ενώ το νεαρό ζευγάρι Amanda Seyfried και Eddie Redmayne, δεν πείθουν ούτε σαν ζευγάρι ούτε ατομικά, προσφέροντας μόνο γλυκανάλατες στιγμές στην ταινία. Ειδική μνεία πρέπει να δοθεί στον Sacha Baron Cohen, που εντάξει, δε είναι ο μεγάλος ηθοποιός, αλλά σε τέτοιους ρόλους είναι απλά ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση.
Συνοψίζοντας δείτε την ταινία αν σας αρέσουν τα μιούσικαλ, αλλά μην έχετε τρομερές απαιτήσεις για μεταφορά του βιβλίου στην μεγάλη οθόνη. Προτιμότερο είναι να την δείτε σαν και διαφορετικό και εντελώς νέο, αλλιώς δε θα χάσετε και την καλύτερη στιγμή του σινεμά των τελευταίων χρόνων.
Τέλος, κάποιες σημειώσεις.
– Η ταινία, και το βιβλίο προφανώς, διαδραματίζεται στο μεγαλύτερο μέρος της μετά τα γεγονότα της Γαλλικής επανάστασης. Η Επανάσταση για τους λάτρεις της ιστορίας, πέτυχε μεν κάποια σημαντικά πράγματα, όμως μετά από λίγα χρόνια η μοναρχία επανήλθε στην Γαλλία, ίσως όχι τόσο σκληρή όσο πριν, αλλά με παρόμοια λογική.
– Όποιος έχει διαβάσει στα Ελληνικά το βιβλίο, διαπιστώνει ότι οι μεταφράσεις ονομάτων είναι κάτι που δε το χουμε εδώ και χρόνια. Πως αλλιώς το Cosette, γίνεται Τιτίκα;
Γιάννης Πατλάκας
TheCinefreak 